Reisdagboek part III
Door: mellemaakteenreis
Blijf op de hoogte en volg Melle
26 Juni 2012 | Maleisië, Kuala Lumpur
Dag 3: Even naar de evenaar
Ik vlieg met Airasia naar Kota Bahru, om van daaruit door te reizen naar de Perhentian Islands. Door de jetlag heb ik nog niet goed kunnen slapen en ik zie er een beetje uit als een crackjunk. Ik ga dus eerst even mooi chillen. Zo lang als ik wil, want ik heb geen haast en morgen bestaat niet.
Het vliegtuig is wat krakkemikkig en de piloot stelt zichzelf voor als Captain Kenny.Als we opstijgen lijkt het alsof ik in het schip in de Efteling zit en ik vraag mij serieus af of ik dit ga overleven. Ik ben dan ook behoorlijk opgelucht als we landen.
Ik del de taxi naar Kuala Besut, vanwaar de boten vertrekken, met een Duits stel. Prima, zo deel ik mooi de kosten. Zij hebben ook nog geen accomodatie geregeld en eenmaal op het eiland besluiten we om samen op zoek te gaan naar een slaapplaats.
Het eiland is absurd mooi: witte stranden, palmbomen en water zo helder dat je het koraal kan zien liggen. Ansichtkaartenwerk van de bovenste plank.
De beste plekken zijn bezet dus ik besluit een krakkemikkig hutje te nemen en morgen vroeg iets beters te regelen.
Ik ga wat eten met mijn nieuwe Duitse kompanen en drink mijn eerste biertje sinds ik in Maleisie ben. En ik zou het bijna vergeten maar ik ben jarig vandaag. Ik kijk om mij heen en kan geen beter verjaardagscadeau wensen. De Duitsers blijken erg cool en betalen de maaltijd en het bier.
We eten op het strand en van het ene op het andere moment begint het keihard te waaien. Alsof iemand een ventilator aanzet. Het verandert al snel in een flinke storm en ik check even hoe de locals op dit fenomeen reageren. Die blijven uitermate relaxed dus ik volg hun voorbeeld. Als het katten en honden gaat regenen besluit ik toch maar naar binnen te gaan. De regen en storm verdwijnen na een half uurtje en wat rest is spectaculair onweer. Ik bekijk het schouwspel vanonder een palmboom met een sigaretje en ga slapen als de bliksem is verdwenen.
Dag 4: Could this be.....Paradise?
Het bed waarin ik vannacht heb geslapen zat vol met 'bed bugs', dus ik ben nu al enorm blij met het lakentje dat ik van Heleen heb gekregen. Ik verhuis naar een superchille hut op het strand. Het heeft een ventilator, een toilet, is schoon en kost maar 15 euro per nacht. Hier houd ik het wel even uit, denk.
Het complex wordt gerund door een vriendelijke, Maleise familie en ik voel mij er meteen thuis. Het eten is heerlijk en kost geen drol. Een versgevangen Barracuda met rijst en fruit kost nog geen vier euro.
Veel doe ik niet vandaag. Een beetje chillen op het strand, ronddobberen tussen de exotische vissen en wat foto's nemen van deze fantastische plek.
Dag 5: Is she male?
Weer sta ik om 8 uur op. Mijn reputatie van notoire uitslaper zal ik niet snel kwijtraken, maar sinds ik hier ben, is deze jongen niet na achten opgestaan.
Ik trek mijn zwembroek aan rn plof bij wijze van douche de zee in, die zich nog geen tien meter van mijn hut bevindt. Ik word omringd door vissen die aan mijn blaren beginnen te knabbelen. Het schijnt dat sommige beauty salons hier goud geld mee verdienen, maar ik hoef alleen de oceaan in te banjeren.
Ik heb besloten dat ik mijn duikbrevet ga halen. Het stikt hier van de duikscholen en de cursus kost 230 euro. Na gesprekken met enkele duikers wordt mij duidelijk dat ik nergens een betere prijs ga vinden.
's Avonds ga ik naar Long Beach, aan de andere kant van het eiland. Toen ik hier overdag aankwam met de boot zag het er een beetje uit als de Costa Brava maar in het donker transformeert deze plek. Gezellige barretjes, live muziek en cocktails met namen als Monkey Juice. Er hangt een mellow surfsfeertje en ook hier voel ik mij meteen thuis.
Genietend van mijn apensap maak ik voor het eerst kennis met het shemale-fenomeen. Alle sappige doch waarschuwende verhalen ten spijt, trap ik er volledig in. Gelukkig zonder traumatiserende gevolgen.
Op het strand staan twee chicks (met dicks zou later blijken) een dansshow met fakkels op te voeren. Ze bewegen gracieus en zien er gewoon aantrekklijk uit. Als ze naderhand langskomen voor een donatie, heb ik nog steeds niets door. Ik zeg tegen het Duitse meisje naast mij dat die twee dames wel een bijdrage hebben verdiend en ze kijkt mij een beetje lacherig aan: 'You do know that they are girls, right?' Mijn kaken vallen zowat op mijn voeten en ik kijk nog eens goed. Verdomd, ze heeft gelijk. We lachen erom maar ik ben vanaf nu echt op mijn hoede. Het zal je potjandrie maar gebeuren....
Dag 6: Een nieuwe wereld
Vandaag ga ik snorkelen, dat schijnt hier echt fantastisch te zijn. Mijn eerste kennismaking met 'The world below' ga ik niet snel vergeten. Ik had niet verwacht dat het zo vet zou zijn.
Het water is kraakhelder en er zwemmen hier honderden exotische vissoorten, tegen een decor van metershoog gekleurd koraal. Het enige dat je hoort is je ademhaling en je komt echt in een nieuwe wereld terecht.
Op een goed moment worden we gedropt bij Shark Point. Volgens de gids kunnen we hier, als we geluk hebben, haaien zien. Na tien minuten moeten we bij een bepaald punt zijn maar ik ben zo in mijn element en dwaal volledig af van de groep. Dan zie ik opeens twee haaien opdoemen. Ik kijk om mij heen en zie dat ik alleen ben. De haaien komen op mij af en mijn hart gaat als een razende tekeer. Het zijn Black Tip Sharks en zijn op z'n minst twee meter. Ik heb nog nooit zo'n beest gezien en ik voel mij verre van op mijn gemak. Gelukkig gaan ze de andere kant op en ik haast mij naar de groep. Als de gids mij ziet, roept hij met een grote glimlach: 'Mel, this way, you gotta see this, there are sharks here!' Dat is voor mij het teken dat ik niets hoef te vrezen en alle angst verdwijnt. Ik doe zelfs mijn best om ze achterna te zwemmen met de gids in mijn kielzog om foto's te nemen. Verder zie ik een reuzenschildpad, een morene en tientallen andere vissen die je normaal alleen in een Jaques Cousteau-film ziet.
Ik vlieg met Airasia naar Kota Bahru, om van daaruit door te reizen naar de Perhentian Islands. Door de jetlag heb ik nog niet goed kunnen slapen en ik zie er een beetje uit als een crackjunk. Ik ga dus eerst even mooi chillen. Zo lang als ik wil, want ik heb geen haast en morgen bestaat niet.
Het vliegtuig is wat krakkemikkig en de piloot stelt zichzelf voor als Captain Kenny.Als we opstijgen lijkt het alsof ik in het schip in de Efteling zit en ik vraag mij serieus af of ik dit ga overleven. Ik ben dan ook behoorlijk opgelucht als we landen.
Ik del de taxi naar Kuala Besut, vanwaar de boten vertrekken, met een Duits stel. Prima, zo deel ik mooi de kosten. Zij hebben ook nog geen accomodatie geregeld en eenmaal op het eiland besluiten we om samen op zoek te gaan naar een slaapplaats.
Het eiland is absurd mooi: witte stranden, palmbomen en water zo helder dat je het koraal kan zien liggen. Ansichtkaartenwerk van de bovenste plank.
De beste plekken zijn bezet dus ik besluit een krakkemikkig hutje te nemen en morgen vroeg iets beters te regelen.
Ik ga wat eten met mijn nieuwe Duitse kompanen en drink mijn eerste biertje sinds ik in Maleisie ben. En ik zou het bijna vergeten maar ik ben jarig vandaag. Ik kijk om mij heen en kan geen beter verjaardagscadeau wensen. De Duitsers blijken erg cool en betalen de maaltijd en het bier.
We eten op het strand en van het ene op het andere moment begint het keihard te waaien. Alsof iemand een ventilator aanzet. Het verandert al snel in een flinke storm en ik check even hoe de locals op dit fenomeen reageren. Die blijven uitermate relaxed dus ik volg hun voorbeeld. Als het katten en honden gaat regenen besluit ik toch maar naar binnen te gaan. De regen en storm verdwijnen na een half uurtje en wat rest is spectaculair onweer. Ik bekijk het schouwspel vanonder een palmboom met een sigaretje en ga slapen als de bliksem is verdwenen.
Dag 4: Could this be.....Paradise?
Het bed waarin ik vannacht heb geslapen zat vol met 'bed bugs', dus ik ben nu al enorm blij met het lakentje dat ik van Heleen heb gekregen. Ik verhuis naar een superchille hut op het strand. Het heeft een ventilator, een toilet, is schoon en kost maar 15 euro per nacht. Hier houd ik het wel even uit, denk.
Het complex wordt gerund door een vriendelijke, Maleise familie en ik voel mij er meteen thuis. Het eten is heerlijk en kost geen drol. Een versgevangen Barracuda met rijst en fruit kost nog geen vier euro.
Veel doe ik niet vandaag. Een beetje chillen op het strand, ronddobberen tussen de exotische vissen en wat foto's nemen van deze fantastische plek.
Dag 5: Is she male?
Weer sta ik om 8 uur op. Mijn reputatie van notoire uitslaper zal ik niet snel kwijtraken, maar sinds ik hier ben, is deze jongen niet na achten opgestaan.
Ik trek mijn zwembroek aan rn plof bij wijze van douche de zee in, die zich nog geen tien meter van mijn hut bevindt. Ik word omringd door vissen die aan mijn blaren beginnen te knabbelen. Het schijnt dat sommige beauty salons hier goud geld mee verdienen, maar ik hoef alleen de oceaan in te banjeren.
Ik heb besloten dat ik mijn duikbrevet ga halen. Het stikt hier van de duikscholen en de cursus kost 230 euro. Na gesprekken met enkele duikers wordt mij duidelijk dat ik nergens een betere prijs ga vinden.
's Avonds ga ik naar Long Beach, aan de andere kant van het eiland. Toen ik hier overdag aankwam met de boot zag het er een beetje uit als de Costa Brava maar in het donker transformeert deze plek. Gezellige barretjes, live muziek en cocktails met namen als Monkey Juice. Er hangt een mellow surfsfeertje en ook hier voel ik mij meteen thuis.
Genietend van mijn apensap maak ik voor het eerst kennis met het shemale-fenomeen. Alle sappige doch waarschuwende verhalen ten spijt, trap ik er volledig in. Gelukkig zonder traumatiserende gevolgen.
Op het strand staan twee chicks (met dicks zou later blijken) een dansshow met fakkels op te voeren. Ze bewegen gracieus en zien er gewoon aantrekklijk uit. Als ze naderhand langskomen voor een donatie, heb ik nog steeds niets door. Ik zeg tegen het Duitse meisje naast mij dat die twee dames wel een bijdrage hebben verdiend en ze kijkt mij een beetje lacherig aan: 'You do know that they are girls, right?' Mijn kaken vallen zowat op mijn voeten en ik kijk nog eens goed. Verdomd, ze heeft gelijk. We lachen erom maar ik ben vanaf nu echt op mijn hoede. Het zal je potjandrie maar gebeuren....
Dag 6: Een nieuwe wereld
Vandaag ga ik snorkelen, dat schijnt hier echt fantastisch te zijn. Mijn eerste kennismaking met 'The world below' ga ik niet snel vergeten. Ik had niet verwacht dat het zo vet zou zijn.
Het water is kraakhelder en er zwemmen hier honderden exotische vissoorten, tegen een decor van metershoog gekleurd koraal. Het enige dat je hoort is je ademhaling en je komt echt in een nieuwe wereld terecht.
Op een goed moment worden we gedropt bij Shark Point. Volgens de gids kunnen we hier, als we geluk hebben, haaien zien. Na tien minuten moeten we bij een bepaald punt zijn maar ik ben zo in mijn element en dwaal volledig af van de groep. Dan zie ik opeens twee haaien opdoemen. Ik kijk om mij heen en zie dat ik alleen ben. De haaien komen op mij af en mijn hart gaat als een razende tekeer. Het zijn Black Tip Sharks en zijn op z'n minst twee meter. Ik heb nog nooit zo'n beest gezien en ik voel mij verre van op mijn gemak. Gelukkig gaan ze de andere kant op en ik haast mij naar de groep. Als de gids mij ziet, roept hij met een grote glimlach: 'Mel, this way, you gotta see this, there are sharks here!' Dat is voor mij het teken dat ik niets hoef te vrezen en alle angst verdwijnt. Ik doe zelfs mijn best om ze achterna te zwemmen met de gids in mijn kielzog om foto's te nemen. Verder zie ik een reuzenschildpad, een morene en tientallen andere vissen die je normaal alleen in een Jaques Cousteau-film ziet.
-
26 Juni 2012 - 20:36
Henny Baan:
Hoi melle,
Leuk om al je Reisverhalen te lezen. Moet af en toe lachen om al je avonturen.
Veel plezier nog en wacht op je volgende verslag.
Groetjes henny -
27 Juni 2012 - 15:12
Frouke Van Delft:
Hoi lieve en avontuurlijke Melle,
Wat ontzettend leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Spectaculair dat duiken lijkt mij. En is het brevet ook in andere landen geldig? Ik zie aan het weerbericht dat je nu geen zon hebt maar dat het wel lekkere temperaturen zijn. Nou hier is het nog steeds geen zomer. veel wind en regen ... Bibi mist je heel erg. Zij zit elke dag op zolder en ik hoor haar janken. Maar het zal wel wennen, ze moet het nu met mij doen, gekke kat.
Op facebook heb ik wat foto's gezien. Dit liep via Sanne. Prachtig die foto van de kindertjes. Misshien ook op deze site zetten. Wat goed dat je ook al veel mensen ontmoet en samen reist. Altijd beter dan alleen toch. Lijkt me gezellig.
Dat haaien verhaal, nou ik was ter plekke bezweken van angst. Goed afgelopen. Nu wel jammer zeker dat je de onderwatercamera niet bij je hebt.
Heb je al viber geinstallerd op je telefoon. Ik wel. Dan kunnen we gratis bellen.
Nou ik schrijf morgen weer wat. Veel liefs,
Frouke -
27 Juni 2012 - 16:14
Erik:
Gaat lekker zo Mel! Ik mis de foto's van B.A die ronddobbert tussen de schildpadden! Dat kan je zo'n schildpad toch niet ontnemen! -
28 Juni 2012 - 10:10
Heleen:
Ha die Melle!
Superleuke verhalen allemaal! Ik ben heel erg blij dat je het zo leuk hebt!!! (maar ik had ook niet anders verwacht). Leuk dat je al zoveel hebt meegemaakt en al mensen hebt ontmoet... Dat is toch wel lekker zo in een vreemd land...
Ik ben blij dat je iets hebt gehad aan mijn laken! Zo zie je maar dat mijn advies altijd van waarde is!!;)
Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal.
xxxx -
28 Juni 2012 - 11:02
Lisette:
Melle!
Zoooo leuk om te lezen, ik lig echt in een deuk ook om die ladyboy! je hebt misschien wat aan heleens laken gehad (al vraag ik me af ofie niet van mij is???) maar heb je ook wat, aangezien je met een duits stel bent opgetrokken, aan ES KOMMT WEL GUT gehad? Handig he, die Buhrs'jes met hun tips... Nou veel plezier nog geniet ervan en ik wacht met smart op je volgende verhalen! xxxxx liset -
02 Juli 2012 - 18:24
Heleen:
Nou Liset ik kan je 1 ding vertellen... Die is NIET van jou!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
